Područje između Vrsara i Funtane bogato je nepresušnim izvorima vode. Antičko naselje na mjestu današnjeg Vrsara nalazilo se uz more, a ne na brežuljku kao što je danas. Naziv naselja bio je Ursaria (od antičkog „ur“, izvor vode). Tek dolaskom Slavena Ursaria postaje Vrsar. U srednjem vijeku Vrsar se seli na brežuljak, a oko kaštela kojeg su izgradili porečki biskupi, nastaje mali gradić. Jedna od antičkih zgrada uz obalu (vjerojatno vila rustika) kasnije je postala ranokršćanska crkva.
S obzirom na pustošenja Slavena i Avara, crkva je u nekoliko navrata bila obnavljana. U doba romanike, na ovoj lokaciji sagrađeni su crkva Svete Marije od Mora i samostan Karmelićana (u 12. stoljeću kada Karmelićani bježe iz Palestine i dolaze u Vrsar). Crkva je izvana vrlo jednostavna no unutra se nalazio bogat inventar. Svojedobno su crkveni zidovi bili oslikani freskama koje se danas tek naziru. Najstarije freske naslikane su u 9. i 10. stoljeću, novije su iz 16.st. Crkva ima tri lađe, na kraju svake je apsida. Do kraja 19.st. u crkvu su dolazili mnogi hodočasnici jer su vjerovali da je kip Gospe čudotvoran. Oko crkve se nekada nalazilo najstarije vrsarsko groblje.
Nema komentara:
Objavi komentar