Sveti Lovreč – crkve, šterne i stup srama

Osim visokog zvonika – kule, simbol Svetog Lovreča Pazenatičkog je četverokutna kula Funtanela (prva fotografija). Unutar kule je bunar iz 1331. s obiteljskim grbom obitelji Soranzo. To je jedna od tri šterne kojima su stanovnici Lovreča nastojali riješiti problem nedostatka vode. U doba suše voda se u selo dovozila iz okolice, a dolazak vode najavilo bi zvono male crkve Sv. Blaža. 

Na šterni koja je ukrašena grbovima porodica Contarini i Zulian je i lik zaštitnika mjesta, Svetog Lovre. U staroj gradskog jezgri nalazi se trg na kojem su stup srama (druga fotografija), gradska loža i župna crkva Sv. Martina. U gradskoj loži je danas lapidarij. Crkva Sv. Martina je sagrađena u 11.st. mada postoje mišljenja da je i starija (6.st.). U crkvi je kameni sarkofag s relikvijama egipatskih mučenika, Svetog Viktora i Svete Korone. Sarkofag se nekada nalazio u crkvi Svete Sofije u Dvigradu. U ratu između Genove i Venecije, pobjednik je bila Genova. Sveti Lovreč Pazenatički bio je na strani Genove (a Dvigrad na strani Venecije) pa je sarkofag iz Dvigrada prenesen u Lovreč. 

Crkva ima 3 polukružne apside, a na zidovima sjeverne i južne apside su otkrivene freske. Starije freske naslikane su u 11.st. Prekrio ih je ovi sloj fresaka, naslikan u 16.st. Od stupa srama sačuvano je samo postolje. Za razliku od stupa srama u Svetom Lovreču, onaj u Saležu je izvrsno očuvan. Nekada je centar župe bila crkvica Svetog Lovre na groblju po kojoj je i Sveti Lovreč dobio ime. Crkva Svetog Lovre je iz 8.st. Dok je crkvica Sv. Lovre van mjesta, blizu gradskih zidina je gotička crkvica Svetog Blaža iz 1460. I njezine unutarnje zidove prekrivaju dva sloja fresaka. Starije freske su iz 15.st., novije iz 1864. godine. Freske pomalo zbunjuju jer se na nekim mjestima naziru oba sloja.